The Song of Achilles by Madeline Miller

★The Song of Achilles

~Madeline Miller

ژانر: romance, historical fiction

“Have you no more memories?"

I am made of memories.

"Speak, then.”

شاید یکی از قشنگترین جملاتی که می‌تونیم به کسی که عاشقشیم بگیم، این باشه که "تو پاشنه آشیل منی."

حالا این رمان تخیلی با درونمایه اساطیری-تاریخی، داستان عاشق شدن خود آشیل رو تعریف می‌کنه. پاتروکلوس که سر یه حماقت و اشتباه از سرزمین خودش تبعید شده و حالا باید در دربار پدر آشیل (پلئوس) زندگی کنه، عاشق و شیفته‌ی آشیل می‌شه و این دوتا با هم یه پیوند نزدیک و ناگسستنی ایجاد می‌کنن. اتفاقات پیش‌بینی‌نشده زیادی در شرف وقوعن. جنگ تروا، آموزش‌های جنگی سخت و شدید، مخالفت‌های تتیس (مادر آشیل) و سنگ‌اندازی‌هاش در مسیر این پیوند... آیا آشیل و پاتروکلوس می‌تونن با خدایان مبارزه کنن و شعله‌ی این عشق رو، روشن نگه دارن؟ 

این داستان عاشقانه پر از فراز و نشیب و مملو از ارجاع به ایلیاد هومر رو (به شرط آمادگی برای یه گریه درست و حسابی) تا تموم کردنش نمی‌تونید زمین بذارید.

🫒بخشی از متن کتاب:

“Name one hero who was happy."

I considered. Heracles went mad and killed his family; Theseus lost his bride and father; Jason's children and new wife were murdered by his old; Bellerophon killed the Chimera but was crippled by the fall from Pegasus' back.

"You can't." He was sitting up now, leaning forward.

"I can't."

"I know. They never let you be famous AND happy." He lifted an eyebrow. "I'll tell you a secret."

"Tell me." I loved it when he was like this.

"I'm going to be the first." He took my palm and held it to his. "Swear it."

"Why me?"

"Because you're the reason. Swear it."

"I swear it," I said, lost in the high color of his cheeks, the flame in his eyes.

"I swear it," he echoed.

We sat like that a moment, hands touching. He grinned.

"I feel like I could eat the world raw.”