Radio Silence by Alice Oseman

★Radio Silence

~Alice Oseman

ژانر: contemporary, ya fiction 

“I wonder- if nobody is listening to my voice, am I making any sound at all?”

زندگی بعضی‌وقتا از عجیب‌ترین راه ممکن و در غیرقابل‌پیش‌بینی‌ترین زمان، بهت دوستی‌ای رو هدیه می‌کنه که می‌تونه تمام معنی زندگیت رو عوض کنه. این اتفاق توی ردیو سایلنس برای فرنسیس و الد (you might know him from Heartstopper) می‌افته.

فرنسیس درس‌خون، ساکت و به ظاهر بدون حاشیه‌ست و همه فکر می‌کنن هدفش واضحه: بره کمبریج، موفق باشه، و همون مسیری رو بره که جامعه براش تعریف کرده. ولی فرنسیس یه راز داره: اینکه طراح گرافیکی Universe City، یه پادکست اینترنتی مرموزه و یه دنیای خیالی و متفاوت برای خودش داره که توش بابت خود واقعیش بودن، احساس امنیت می‌کنه. از اون طرف اَلِد، (aled) خالق این پادکست و صاحب اون صدای مرموز، یه آدم خجالتی و باهوشه که به نظر می‌رسه حسابی با گذشته‌ش درگیره. وقتی با فرنسیس ملاقات می‌کنه، بینشون یه دوستی خالص و عمیق ایجاد می‌شه که همین ارتباط به مرور زمان دلیل بیرون کشیده شدن فرنسیس از نقشی که بقیه براش ساخته بودنه.

★چه کسایی از این کتاب خیلی لذت می‌برن؟

کسایی که دوست دارن یه اثر قوی و ترتمیز درباره‌ی فشارهای دنیای آکادمیک و توقعات اکثرا غیرواقعی‌ای که اجتماع برای اشخاص ایجاد می‌کنه (مخصوصا نوجوون‌ها و جوون‌ها) بخونن. و البته کسایی که دنبال پیدا کردن مسیر خودشون توی زندگی هستن ولی حس می‌کنن اونقدر گم شدن که دیگه چنین‌چیزی نزدیک به محاله. این اثر اونقدر تاثیرگذار و خالصانه نوشته شده که خوندنش برای هر کسی می‌تونه یه تجربه‌ی واقعا soul touching رو به ارمغان بیاره.

نظر یکی از دوستانم درباره‌ش

باورم نمیشه تو دو روز خوندمش با اینکه مدام نخوندم، بین همه کارام براش جا باز کردم و چقدر احتیاج داشتم بهش. درس و دانشگاه واقعا همه چیز نیست. با اینکه سال اول دبیرستانم ولی نیمه اول رو به صورت بی وقفه همراه با افسردگی و غمزدگی درس خوندم. دقیقا مثل ماشینی که فرانسیس بهش اشاره میکنه. چون ازم انتظار میره. باید نمرات عالی بیارم ، دانشگاه خوب، رشته خوب قبول شم و پولدار. این کتاب قوت قلبی بود برای تصمیمی که بعد از امتحانا گرفتم.

🎙بخشی از متن کتاب:

“I wonder sometimes whether you've exploded already, like a star, and what I'm seeing you is three million years into the past, and you're not here anymore. How can we be together here, now, when you are so far away. When you are so far ago? I'm shouting so loudly, but you never turn around to see me. Perhaps it is I who have already exploded. Either way, we are going to bring beautiful things into the universe.”