My Friends by Fredrik Backman

★My Friends

~Fredrik Backman

 ژانر: literary, contemporary, humorous fiction

“The world is full of miracles, but none greater than how far a young person can be carried by someone else’s belief in them.”

بیشتر مردم اصلا متوجهشون هم نمیشن -سه تا آدم ریزنقش که ته یه اسکله‌ی بلند، گوشه‌ی یکی از معروف‌ترین نقاشی‌های دنیا، نشستن. اکثر آدما فکر میکنن وجود اون‌ها، برای نشون دادن وسعت دریاست. اما لوییزا که در آستانه‌ی 18 سالگی، خودش هم آرزوی هنرمند شدن داره، نگاه دیگه‌ای به قضیه داره. فکر میکنه داستانی پشت این نقاشیه و میخواد ازش سر در بیاره.

بیست و خرده‌ای سال قبل از این، توی یه شهر ساحلی دور، گروهی از نوجوون‌ها برای فرار از خونه‌های پر از درد و مشکلشون، تابستون رو توی یه اسکله‌ی متروکه می‌گذروندن. با همدیگه سر هر چیزی می‌گفتن و می‌خندیدن، رازهاشون رو در میون می‌ذاشتن، و تلاش می‌کردن هر جوری شده بر خلاف رودخونه‌ی روزگار شنا کنن. انگار که توی وجود همدیگه، دلیلی برای هر روز صبح بیدار شدن، برای آرزو کردن و برای دوست داشتن پیدا می‌کردن.

از اون تابستون، یه اثر هنری شگفت‌انگیز به‌جا می‌مونه. یه نقاشی که بعدا به‌طور غیرمنتظره‌ای به دست لوییزا میفته و باعث میشه تصمیم بگیره از این سر کشور تا اون سر، برای فهمیدن اینکه این نقاشی چطور به وجود اومده و باید باهاش چیکار کنه، دنبال جواب بگرده. فقط هر چی بیشتر به شگفتی‌های خلق شدن این نقاشی نزدیک میشه، دلشوره‌ی بیشتری می‌گیره از اینکه ممکنه چی کشف کنه. زندگی پیچیده‌ی خود لوییزا براش گواهه که چیزی به اسم «پایان خوش» میتونه وجود داشته باشه ولی نه همیشه اونطوری که ما انتظارش رو داریم.

این کتاب هم مثل بقیه‌ی آثار بکمن، ظرافت قلمش رو در کنار ظرافت فکرش به نمایش میذاره. میتونه یه read آروم و مناسب برای تعطیلات تابستونمون باشه که علاوه بر به‌جا گذاشتن یه خاطره‌ی قشنگ، دیدگاهمون رو بیشتر به سمت امیدهایی که دنیا مجبورمون کرده بیخیالشون شیم، برگردونیم.

🍧بخشی از متن کتاب:

“That’s all of life. All we can hope for. You mustn’t think about the fact that it might end, because then you live like a coward, you never love too much or sing too loudly. You have to take it for granted, the artist thinks, the whole thing: sunrises and slow Sunday mornings and water balloons and another person’s breath against your neck. That’s the only courageous thing a person can do.”